WAT IS BODEMSTABILISATIE?

Bodemstabilisatie is een algemene term voor elke fysische, chemische, mechanische, biologische of gecombineerde methode om een natuurlijke bodem te veranderen voor een technisch doel.

Het verbeteren van de technische eigenschappen omvat het verhogen van het draagvermogen, de treksterkte en de algemene prestaties van in-situ ondergrond, zand en afvalmaterialen.

Dit is meestal nodig als de bodem onder de fundering voor de constructie niet geschikt is om de structurele belasting te dragen. Bodemstabilisatiemethoden zijn een remediërende maatregel die de bodemdoorlatendheid en samendrukbaarheid van de grondmassa in grondconstructies vermindert en de afschuif- en buigsterkte verhoogt, wat helpt bij het verminderen van de totale of differentiële zetting van constructies. Grondstabilisatie is een veelvoorkomend proces voor bijna alle wegenbouw- en bouwprojecten.

In grote lijnen en afgezien van geogrid- en weefselstabilisatietechnieken kunnen alle soorten bodemstabilisatie worden ingedeeld in twee groepen, namelijk mechanische stabilisatie en chemische stabilisatie. Bij mechanische stabilisatie wordt de sortering van grond veranderd door het te mengen met andere grondsoorten van verschillende kwaliteit. Hierdoor kan een verdichte grondmassa worden verkregen. Anderzijds wordt chemische stabilisatie geassocieerd met de wijziging van bodemeigenschappen door de toevoeging van chemisch actieve materialen. Bij bodemstabilisatie is het erg belangrijk om de materiaaleigenschappen van het mengsel en het resultaat na menging te begrijpen. Bovendien is het belangrijk om uit te zoeken hoe het materiaal zal presteren na stabilisatie. Tegelijkertijd moeten de effecten van het proces op de nabijgelegen structuren en omliggende omstandigheden worden geëvalueerd. Op basis daarvan kunnen beslissingen worden genomen over de selectie van materialen en de bijbehorende doses. Naast de keuze van de materialen en de doses zijn er nog vele andere factoren die de doeltreffendheid van deze methode bepalen, bv. het mengen en verspreiden, de keuze van de wals, de dikte van de verdichtingslaag, de verdichtingsinspanning, de volgorde van de bewerking, de uitharding, de omgevings- en klimaatomstandigheden, enz. In dit hoofdstuk worden de mechanische en verschillende soorten chemische stabilisaties besproken.

Over het algemeen hebben kleigronden een relatief lage doorlatendheid, een verhoogd zwelvermogen, een hoge plasticiteit en een slechte kwaliteit als ondergrond of ander ondersteunend mechanisme. Kleigronden hebben een relatief hoge ongeconsolideerde druksterkte en zeer lage CBR-, R-waarde en elasticiteitsmoduluswaarden. Zandige bodems hebben een hoge permeabiliteit, een laag zwelvermogen, een lage plasticiteit en een hoge kwaliteit als ondergrond of ander ondersteunend mechanisme. Zandgrond heeft een relatief lage druksterkte en een zeer hoge CBR-waarde, R-waarde en elasticiteitsmodulus.

Wanneer bodems voor elk project worden geëvalueerd en ongeschikt worden bevonden, worden de bodems vaak ter plaatse aangepast in plaats van geschikte materialen te importeren. De modificatie voor kleigronden past meestal de doorlatendheid, druksterkte, plasticiteit en zwelvermogen aan. Vaak gebeurt de kleimodificatie met chemicaliën die interageren met de organische delen van de klei om de plasticiteit te verminderen of de sterkte te verhogen. Klei is een microscopisch klein plat deeltje dat in een chaotische structuur snel zal falen. De aanpassing voor zanderige gronden met een lage plasticiteit is meestal het aanpassen van de ongeconfirmeerde druksterkte. Of het nu gaat om klei- of zandgrond, de bepalende test bestaat uit een druksterkte die wordt gecorreleerd aan een CBR, R-waarde of elasticiteitsmodulus.

Bij kleigronden heeft Cold Fusion Concrete (CFC) een wisselwerking met de plaatjes en cementeert de silica- en aluminiumdeeltjes, waardoor de plasticiteit en het zwelvermogen worden verminderd en de druksterkte wordt verhoogd. Bij zand of gronden met een lage plasticiteit bindt CFC de deeltjes samen en heeft het een grote invloed op de niet-gebonden druksterkte. Of de grond nu klei of korrelig is, met de toevoeging van CFC neemt de corresponderende CBR, R-waarde of elasticiteitsmodulus exponentieel toe.

Omdat CFC geschikt is voor de behandeling van klei- of korrelige materialen, zijn alle projecten, ongeacht het bodemtype, een optie voor CFC, wat de ecologische voetafdruk van elk project vermindert en tegelijkertijd de kwaliteit en duurzaamheid van de behandeling drastisch verhoogt. Geopolymer Solutions LLC biedt laboratoriumbeoordelingsdiensten zonder extra kosten voor elk project dat we uitvoeren.